كارگران افغانستان بايد مستقلانه متشكل شوند
كارگران افغانستان در وضعيت بسيار ناگواري بسر مي برند. اكثريت آنها از بيكاري رنج مي برند. عده كمي از آنها كه كار پيدا مي نمايند، يا كار هاي شان موقتي و فصلي است و يا مزد كار شان آنقدر ناچيز است كه حتي تكافوي مصرف متوسط يك فرد را هم كرده نمي تواند. پروسه باز سازي رژيم مزدور و اربابان خارجي اش، جرياني است كه باعث بيكاري و در بدري روز افزون كارگران افغانستان شده است. در چنين شرايطي از يكجانب هر گونه اعتراضات كارگري از طريق سركوب و يا فريب خوابانده مي شوند و از جانب ديگر عرصه هاي كاري در كشور هاي همسايه نيز بصورت پيهم بالاي كارگران بيكار افغانستاني تنگ تر و تنگ تر مي گردد.
بنا برين كارگران افغانستاني بيشتر از هر زمان ديگري نياز دارند كه مستقلانه خود را سازماندهي نمايند و بصورت متشكل براي تامين حقوق شان مبارزه نمايند.
اتحاديه هاي كارگري فرمايشي، تشكل مبارزاتي مستقل كارگران نيستند. آنها نه مي توانند و نه مي خواهند كارگران را بخاطر مبارزه براي تامين حقوق شان سازماندهي نمايند. كارگران افغانستان نياز دارند مستقلانه خود را سازماندهي نمايند. تشكيل هسته كارگري مبارز افغانستان اولين گام درين راستا محسوب مي گردد.
هدف ما از تشكيل هسته كارگري مبارز افغانستان عبارت اند از:
۱ – يك صداي مستقل براي بيان وضعيت وخيم آنها و اعتراضات بر حق شان به وجود بيايد. اين هسته در نظر دارد يك مجله كارگري بنام ” كارگران سخن مي گويند ” را منتشر نمايد.
۲ – تشويق كارگران در سائر نقاط كشور براي تشكيل هسته هاي كارگري مبارز.
۳ – تلاش براي پيوند دادن مبارزاتي اين هسته هاي كارگري و ايجاد يك تشكيلات كارگري مبارز وسيع در سطح كل كشور.
كارگران براي پيشبرد مبارزات حق طلبانه شان و براي مبارزه در راه ايجاد يك جامعه كاملا انساني بايد مستقلانه متشكل شوند. تشكيل هسته كارگري مبارز افغانستان، اولين گام مبارزاتي مستقل كارگران افغانستان در اين مسير طولاني مبارزاتي است. يقين كامل داريم كه اين گام كوچك و ابتدايي مبارزاتي ما نه تنها مورد حمايت شخصيت ها و نيروهاي مبارز افغانستاني، بلكه مورد حمايت شخصيت ها و نيروهاي مبارز سائر كشور ها، بخصوص تشكلات كارگري مبارز، قرار خواهد گرفت.
هسته كارگري مبارز افغانستان
يازدهم ثور ۱۳۸۸ ( اول مي ۲۰۰۹ )