یک بار دیگر هشتم مارچ روز جهانی زن فرا رسید. هشت مارچ روز جهانی زن، یادآور مبارزات قهرمانانۀ زنان کارگر نساجی در نیویورک است که سنگ بنای مبارزۀ متشکل زنان در ابعاد جهانی را پی ریزی کردند.
این روز تاریخی، گواه مبارزات خونین زنان مبارز و انقلابی در سراسر جهان می‌باشند. هشتم مارچ روز تجدید میثاق برای ادامه مبارزه زنان است. وظیفه زنان مبارز و انقلابی آنست که بطور دایم و بخصوص در این روز تمامی نابرابری های جنسی را افشا نموده و برای تامین حقوق برابری زنان مبارزه نمایند. هشت مارچ امسال در وضعیتی فرا می‌رسد که طالبان در سال گذشته به اشغال‌گران امپریالیست تسلیم شدند و از چند ماه به این طرف سرگرم چانه زنی برای اشتراک در رژیم پوشالی اند. به همین علت “مذاکرات بین الافغانی” را با رژیم دست نشانده شروع نموده اند، و سخت تلاش دارند تا با هم‌کاری و هم‌یاری اشغال‌گران امریکایی و کشورهای منطقه بر دستر خوان پر خون یغمای اشغال‌گران شریک گردند.
امپریالیزم اشغال‌گر امریکا که در جنگ بیست ساله افغانستان به بن بست خورده و به بحران‌های لاعلاج داخلی و خارجی رو به رو است چاره‌ای ندارد جز این‌که تمام مرتجعین و خائنین ملی را بر گرد یک دستر خوان جمع نموده و همۀ شان را در یک رژیم دست‌نشانده شریک سازد. تلاش امپریالیزم اشغال‌گر امریکا پیرامون “اجماع بین المللی” تحت سر پرستی “سازمان ملل”برای ایجاد چنین رژیمی در افغانستان است.
امپریالیزم اشغال‌گر امریکا تلاش دارد تا طبق “توافق‌نامه دوحه” که با طالبان به امضاء رساند یک رژیم پسا توافق حسب میل خویش روی کار آورد.
تسلیم طلبان و تسلیم شدگان از همان روز تجاوز اشغال‌گران امپریالیست به رهبری امپریالیزم اشغال‌گر امریکا به افغانستان سر وصدا راه انداختند که “جامعه جهانی” بخاطر “مبارزه با تروریزم”، “آزادی زنان از چنگال طالبان قرون وسطایی” و “رشد ترقی افغانستان” به این سرزمین پا نهاده اند. ما در همان زمان علیه تسلیم طلبان و تسلیم شدگان به مبارزه بر خواسته و گفتیم که اشغال‌گران امپریالیست و بخصوص امپریالیزم اشغال‌گر امریکا یا بعبارت دیگر امریکای”متمدن” در دوره سیاه طالبان، حتی یک کلمه در مورد ستم بر زنان که از طرف طالبان بر زنان روا داشته می‌شد، نه گفت و نه هم نوشت. آن زمان منافع امریکا تقاضا می‌نمود تا در برابر ستم قرون وسطایی طالبان برزنان سکوت اختیار نماید و امروز منافع خود را می‌خواهد با حیله و نیرنگ و شعار کذایی “آزادی زنان” و “مبارزه علیه تروریزم” در افغانستان تامین نماید. امپریالیزم همیشه حسب منافع خود عمل می‌کنند و ” آزادی زنان” که توسط اشغال‌گران امپریالیست مطرح شده یک بهانه ایست برای اشغال کشور و انقیاد مردم ستمدیده این کشور.
ما در همان زمان خاطر نشان ساختیم که اشغال‌گران امپریالیست همیشه بر خائن‌ترین، جنایت‌کارترین، میهن فروش ترین و قرون وسطی‌ترین افراد متکی است. زیرا در هر حالتی چنین افرادی بهترین حامی منافع امپریالیزم در سطح منطقه و جهان اند. ما جداً خاطر نشان ساختیم که هر گاه منافع اشغال‌گران امپریالیست تقاضا نماید، طالبان را دوباره بر اریکه قدرت خواهد نشاند.
اینک بعد از بیست سال حرف ما جامعه عمل پوشید که اشغال‌گران امپریالیست ذره درباره “آزادی زنان” و “مبارزه علیه تروریزم” فکر نمی‌کنند، بل‌که خود بهترین حامی تروریزم و ستم بر زنان بوده و همیشه باندهای تروریستی و مافیایی را در کشور رشد داده و از طریق این باندها منافع خود را تامین نموده است.
بعد از امضای توافق‌نامه میان طالبان و رژیم پوشالی کنونی و ایجاد یک دولت اسلامی پسا توافق، افغانستان یک کشور مستعمره ـ نیمه فیودالی باقی خواهد ماند. در این رژیم نه صلحی بخاطر تامین منافع علیای مردم زحمت‌کش بوجود می‌آید و نه می‌تواند بر ستم ملیتی و جنسیتی نقطه پایان گذارد. لذا استخبارات کشورهای امپریالیستی و کشورهای منطقه در افغانستان فعال‌تر و جنگ‌های استخباراتی شدیدتر از حال خواهد گردید.
پس از توافق طالبان و رژیم دست‌نشانده، رژیم اسلامی که هر شکل و شمایلی داشته باشد طبق میل اشغال‌گران امریکایی بوجود خواهد آمد. این رژیم از لحاظ شکل و محتوا نسبت به رژیم دست‌نشانده کنونی هم از لحاظ جنسیتی و هم از لحاظ ملیتی شئونیست‌تر خواهد بود.
همان طوری که افغانستان امروزی فاقد استقلال و آزادی است به همان قسم در رژیم پسا توافق نیز افغانستان کشوری فاقد استقلال و آزادی باقی خواهد ماند. در یک کشور در بند و فاقد استقلال تمامی نفوس جامعه و منجمله زنان فاقد آزادی هستند زنان افغانستان از یک طرف از ستم مرد سالاری رنج می‌برند و از طرف دیگر تحت ستم امپریالیستی قرار دارند. در وضعیتی که کشور به صورت کامل مورد اشغال کشورهای امپریالیستی قرار داشته باشد وظیفه تمامی نفوس کشور منجمله زنان و مردان مبارز و انقلابی این است که برای آزادی مردمان و استقلال کشور به مبارزه متحدانه بپردازند.
بناً زنان مبارز و انقلابی کشور باید در مبارزات ومقاومت استقلال طلبانه شرکت جویند و برای آزادی واقعی زنان که در استقلال کل کشور گره خورده است متحدانه عمل نمایند.
یگانه راه رسیدن زنان به آزادی واقعی شرکت شان در مبارزات آزادی‌خواهانه ضد اشغال‌گران امپریالیست به منظور بیرون راندن قهری شان از کشور و سر نگونی رژیم پوشالی و ایجاد جامعه دموکراتیک نوین می‌باشد. زنان و مردان انقلابی مبارز هر چه متحدانه‌تر باید در این مسیر به پیش حرکت کنند.
زنده باد روز جهانی زن
کمیته مبارزه برای ایجاد هم‌آهنگی و اتحاد میان منسوبین جریان دموکراتیک نوین افغانستان
دسته هشت مارچ زنان افغانستان
جنبش انقلابی جوانان افغانستان
هسته کارگری مبارز افغانستان
7 مارچ 2021 میلادی
(17 حوت 1399 خورشیدی)
