لینک دانلود Word
لینک دانلود PDF
بیست سال قبل، امپریالیزم لجام گسیختۀ امریکا برای به اصطلاح مبارزه علیه تروریزم بین المللی اقدام به حضور نظامی – سیاسی خویش در افغانستان نمود و با استفاده از ابزار قدرت هژمونی طلبی عریان خویش، پای هم پیمانان خود را در افغانستان باز کرد و در یک اتحاد فشرده از 48 کشور جهان که در راس رهبری نیروهای متجاوز و اشغالگر امپریالیستی قرار داشت، به افغانستان حمله نمود. این حضور نظامی سنگین که با بهانه های “مبارزه علیه تروریزم بین المللی” و “آزادی زنان از قید اسارت طالبان ” رقم خورد، حمله تجاوزکارانه و غارتگرانه‌ای بود که پس از حملات 11 سپتامبر 2001 به افغانستان رقم خورد و نهایتا با فراز و فرودهای فراوان ، بالاخره در 31 آگست 2021 به حضور نظامی خود در افغانستان خاتمه داد.
در طی بیست سال آزگار، کشور و مردمان کشور ما اولین قربانیان این تجاوزگری لجام گسیخته یانکی‌ها بودند و یقینا حملات 11 سپتامبر 2001 میلادی ، بهترین روپوشی بود برای ذیحق خواندن ارتش تا دندان مسلح اشغالگران سفاک و خون آشام که در هرجا مداخله کنند و به حملات نظامی دست زنند، حاکمیت هایی را سرنگون نموده و رژِیم های پوشالی و دست نشانده خویش را بر اریکه قدرت بنشانند.
در طی بیست سال گذشته هژمونی و اقتدارطلبی جهانی اش را ازین طریق به نمایش گذاشت و حمله تجاوزکارانه اش به افغانستان را جشن گرفت اما این جنایت نابخشودنی علیه خلقهای ستم‌دیده این دیار در نزد مردم جهان واقعیت سلطه امپریالیزم امریکا بر جهان را در انظار عموم، مجسم نمود و مردمان بسیاری را خشمگین ساخت. زیرا همه آگاهند که افغانستان کشوری است محاط به خشکه و از لحاظ استراتژیک آسیای مرکزی را با شرق میانه و جنوب شرق آسیا متصل می‌سازد. ازین خاطر امریکا هیچگاه نمیخواهد منافع خویش را درین منطقه از دست بدهد و امتیازات منطقوی را به روسیه و چین واگذار نماید.
به همین دلیل همه چیز را به طالبان واگذار نمود و زمینه فرار اشرف غنی از کابل را مساعد ساخت و زمینه‌ساز فروپاشی حاکمیت پوشالی و دست نشانده خودش گردید. زیرا امپریالیزم لجام گسیخته امریکا به خوبی آگاه بود که اگر چنین کاری نکند، کشورهای منطقه ( روسیه – چین – پاکستان – ایران – ترکیه ) در یک هماهنگی مشترک یعنی تبانی منطقوی در بطن تضاد ذات البینی امپریالیستی ( میان امریکا- روسیه – چین) زمینه را برای ورود طالبان مساعد خواهند ساخت. بدین خاطر قبل ازینکه آنان دست بکار شوند، امپریالیزم امریکا خود زمینه فروپاشی را مساعد ساخت تا بتواند طالبان را در مسیر منافع خویش حرکت دهد.
کابل عصر روز یکشنبه مورخ 24 اسد 1400 ( 15 آگست 2021 م. ) سقوط نمود و قدرت به دست طالبان افتاد و بعد از آن طالبان در تمام کنفرانس های مطبوعاتی خویش بسیار محتاطانه اظهار نظر می نمودند تا بتوانند ازین طریق توجه کشورهای جهان را به سوی خود جلب نمایند.
ذبیح الله مجاهد در اولین کنفرانس مطبوعاتی خویش مطرح ساخت: « امارت اسلامی افغانستان به تعهد خود استوار است و برنامه ای برای این کار وجود دارد، استخراج معادن آغاز خواهد شد و پروژه گسترش خط لوله گاز (تاپی) از ترکمنستان از طریق افغانستان به پاکستان و هند، و دیگر پروژه های مشابه عملی خواهد شد.»
بیان این مطلب از طرف ذبیح الله مجاهد، برای اطمینان خاطر امریکا است. او در این مطلب به امریکا فهماند که طالبان به تعهدی که در “توافق‌نامه صلح” دوحه بسته اند،استوار و پابندی دارد و هر گز از آن عدول نخواهد کرد.
در کابینه موقت سرپرست وزراء طالبان 17 نفر از اعضای آن به شمول ملاحسن آخند صدر اعظم طالبان، در لست سیاه سازمان ملل متحد هستند که امریکا تا کنون آنان را از لست سیاه بیرون نکرده است، ضمنا دولتی را که طالبان با نام “امارت اسلامی افغانستان” و پرچم سفید با کلمه شهادتین علم کرده اند هنوز به رسمیت نشناخته است. کمک های به اصطلاح بشر دوستانه خویش را مسدود ساخته و اتحادیه اروپا و بانک جهانی نیز در همنوائی با طرح امپریالیزم امریکا حرکت میکنند هرچند طالبان ادعا میکنند که مبلغ 10 بیلیون دالری که بانک جهانی مسدود ساخته مربوط به سرمایه های ملی افغانستان است و کشورهای جهان باید بالای بانک جهانی فشار بیاورند تا این مبلغ را در اختیار امارت اسلامی طالبان قرار دهند اما هیچ یک ازین ها جامه عمل به خود نپوشیده است، و دلیل این کار واضح و روشن است. امپریالیزم امریکا ازین طریق میخواهد بالای طالبان فشار بیاورد تا حکومتی که قرار است از طرف طالبان اعلام شود مطابق میل امپریالیست‌های امریکایی ایجاد گردد. در صورتی‌که این کار اجراء شود، تمامی رهبران شانرا از لست سیاه بیرون میکند، دولت شان را به رسمیت می شناسد و کمک های به اصطلاح بشردوستانه خویش را به خدمت طالبان قرار خواهد داد.
سفر غیر مترقبه رئیس CIA و به تعقیب آن سفر غیر منتظرۀ جنرال «فیض محمد حمید» رئیس کل سازمان اطلاعات نظامی (ISI) پاکستان به افغانستان و آنهم قبل از اعلام کابینه نیز نشان‌دهنده این مطلب است که پاکستان میخواهد به حمایت امریکا در سطح منطقه مانور اجراء نماید. آمدن وی اولا بخاطر حل اختلافات ذات البینی طالبان ( شبکه حقانی و ملا هبت الله ) بر سر کرسی‌های حکومتی که از زمان سقوط کابل شدت و حدت بیشتری به خود گرفت و کمک به طالبان در جنگ علیه جبهه مقاومت و اجراء مانور سیاسی – دیپلماتیک به هند توسعه طلب، از دلایل سفر وی می‌تواند عنوان شود. هرچند تعداد زیادی از روشنفکران افغانستان، دولت پاکستان را عامل اصلی و درجه اول این همه تحولات می‌خوانند، اما باید دانست که هم پاکستان و هم ایران کشورهای وابسته ای هستند که نمیتوانند مستقلانه حرکت کنند. تاریخ پر فراز و نشیب این دو کشور بخوبی شاهد و گواه آن است که پاکستان تحت اثر امپریالیست های اشغالگر امریکایی قرار دارد طوریکه بارها رهبران امریکا در سخنرانی هایشان گفته اند پاکستان 50 برابر افغانستان برایشان ارزش دارد. ازین خاطر وابستگی پاکستان به امریکا را نباید از نظر دور داشت.
حملات مرگبار میدان هوائی کابل که باعث کشته و زخمی شدن بیشتر از 300 نفر از هموطنان رنجدیدۀ ما گردید و مسئولیت آنرا داعش (شاخه خراسان) به عهده گرفت، نشان‌دهنده ظهور مجدد این گروه اشغالگر مرتجع در افغانستان می‌باشد.
در حالی که امنیت میدان هوایی کابل از طرف نیروهای اشغالگران و قطعات 01 و 02 امنیت ملی به شدیدترین وجهی تحت کنترول قرار داشت که حتی بقول عوام مگس هم بال زده نمی‌توانست، چگونه داعش توانست در آن‌جا نفوذ نماید و موفقانه حملاتش را انجام دهد؟ این از یک طرف و از طرف دیگر اکثریت این تعداد در اثر انفجار جان های شان را از دست نداده، بل‌که اکثریت شان به اثر گلوله باری نیروهای امریکایی کشته و زخمی گردیده اند.
پس از گذشت بیست سال از حملات تجاوزکارانه و اشغالگرانه امپریالیست‌ها به سرکردگی امپریالیزم لجام گسیخته امریکا و تبدیل شدن افغانستان به لابراتوار سلاح های پیشرفته امریکا، کشتار و ددمنشی که جان هزاران نفر را گرفت و هزاران خانه را ویران و صدها هزار نفر را آواره ساخت، بخوبی نشان داد که شعار مبارزه ” علیه تروریزم بین المللی” و ” آزادی زنان از قید اسارت طالبان” شعارهای پوچ و میان تهی بیش نبوده و پرده ساتری بر روی اشغال کشور کشیده شده بود.
بدین صورت بازی های پشت پرده امپریالیستی بخوبی بیانگر این مطلب است که امپریالیست های یانکی میخواهند از طریق امارت اسلامی طالبان اهداف منطقوی خویش را تامین نمایند. ازین خاطر است که نیروهای ملی – دموکراتیک باید هوشیاری و بیداری انقلابی خویش را از دست ندهند.
هستند کسانی که نقش پاکستان را در افغانستان بر جسته ساخته و می‌گویند که از سال 2001 تا کنون نقش اساسی را در افغانستان پاکستان بازی نموده و در فروپاشی رژیم دست‌نشانده نیز پاکستان نقش اساسی داشته است. این گونه افراد آگاهانه و یا نا آگاهانه میخواهند تجاوز و اشغال‌گری امپریالیست‌ها و در راس آنها امپریالیزم اشغالگر امریکا را برائت دهند. ما باید برای تحلیل اوضاع دقیقاً به تضاد مراجعه نمائیم و تضاد اساسی و عمده و تفکیک شان را از یگدیگر دقیقاً بدانیم. در چنین صورتی است که در تحلیل و اوضاع کشور سردر گم نشده، در غیر این صورت به بیراهه خواهیم رفت.
فروپاشی حاکمیت دست نشانده اشرف غنی، که جهان را بهت زده نمود، بیرون رفتن مفتضحانه اشغالگران امریکائی از افغانستان و جابجائی تضاد عمده در جامعه با حفظ محتوی این مضمون که افغانستان کماکان کشوری است مستعمره – نیمه فئودال با خفیف تر شدن حالت اشغال کشور، افغانستان را به سمت جنگ استخباراتی در منطقه جهت خواهد داد و ما باید درین اوضاع پیچیده به استقبال اوضاع جدید رفته و مبارزات خویش را مطابق اوضاع و شرایط مشخص کشور تحلیل و نظیم نماییم.
وظیفه تک تک ما این است که در شرایط و اوضاع کنونی به افشاگری وسیع جنگ استخباراتی اشغالگران امپریالیست بپردازیم و ذهنیت عامه را ازین لحاظ روشن بسازیم. ما وظیفه داریم تا ماهیت اصلی و چهره کریحه امارت اسلامی طالبان را برملا سازیم و برای مقاومت ملی مردمی و انقلابی علیه امارت اسلامی افغانستان و حامیان بین المللی شان و اشغالگران مرتجع داعشی بعنوان دشمنان عمده انقلاب آمادگی بگیریم.
ما وظیفه داریم تا از تفرقه افکنی و تشتت هرچه بیشتر جنبش چپ کشور ، نیروهای ملی – دموکراتیک و انقلابی افغانستان جلوگیری نماییم و نیاز عاجل مبارزاتی خویش را درک نموده و با وحدت فشرده دست به دست هم داده به پیش حرکت کنیم.
به پیش در راه بر پایی و پیش‌برد مقاومت همه جانبۀ ملی مردمی و انقلابی
علیه حاکمیت قرون وسطی طالبان – مرتجعین اشغالگر داعشی و حامیان بین المللی شان
زنده باد اتحاد نیروهای ملی – دموکراتیک و انقلابی در افغانستان
مرگ بر امپریالیزم و همۀ مرتجعین
” کمیته مبارزه برای ایجاد هم‌آهنگی و اتحاد میان منسوبین جریان دموکراتیک نوین افغانستان”
20 سنبلۀ 1400 خورشیدی
11 سپتامبر 2021 میلادی
