اول می 2024 – کمیتۀ اتحاد و انسجام نیروهای انقلابی افغانستان

دانلود فایل

اول می روز جهانی کارگر را گرامی می‌داریم!

فرا رسیدن اول می روز جهانی کارگر را به تمامی انقلابیون پرولتری و کارگران آگاه در جهان، به ویژه به انقلابیون پرولتر و کارگران افغانستان تبریک می‌گوئیم.

روز جهانی کارگر در حالی فرا می‌رسد که کارگران افغانستان در بدترین شرایط زندگی به سر می برند. این روز در حالی فرا می‌رسد که زنان افغانستان نه تنها از حقوق اولیه زندگی محروم اند، بل‌که سرکوب زنان هم‌چنان به شدت خود ادامه دارد و رژیم طالبان نیم پیکر جامعه ما را از صحنه اجتماع حذف و در خانه‌های شان محصور نموده اند. زنان ستم‌کش و مبارز کشور به مبارزه و مقاومت علیه این ددمنشی ادامه داده و اطمینان داریم که در نهایت امر پیروزی از آن آن‌هاست.

این روز در حالی فرا می‌رسد که دولت صیهونیستی اسرائیل با حمایت امپریالیزم امریکا و متحدین ناتوئیش به نسل کشی در غزه ادامه داده و بیش از 34 هزار نفر را کشته‌اند و صدها هزار را زخمی و بی خانمان نموده اند. این عمل وحشیانه و ضد انسانی دولت صیهونیست اسرائیل و حامیان امپریالیستش موجب خشم و نفرت مردم سراسر جهان قرار گرفته و مبارزات دانش‌جویان حتی در کشورهای امپریالیستی علیه اسرائیل رشد چشم گیری داشته و یک گام مهم جنبش ضد صیهونیستنی و ضد امپریالیستی به شمار می‌رود. جنبش دانشجویی علیه جنایات ضد بشری اسرائیل وپشتیبانان امپریالیستی شان در سراسر امریکا به اوج خود رسیده که پولیس امریکا این مدافعان دروغین حقوق بشر و دموکراسی برای سرکوب دانشجویان دست به کار شده و به پوهنتون ها هجوم برده و صد ها دانشجو را لت وکوب و به زندان‌ها فرستاده است. همین عمل‌کرد وحشیانه پولیس امریکا خشم مردم را بر افروخته و دانشجویان در اروپا نیز جنبش های ضد صیهونیستی را به راه انداخته، و یقیناً که این جنبش‌ها به نقطه عطف برای تغییر در جهان بدل خواهد شد.

این روز در حالی فرا می‌رسد که وضعیت طبقه کارگر افغانستان به مراتب بدتر از وضعیت بقیه کارگران کشورهای تحت سلطه است. از یک طرف افغانستان هنوز به عنوان یک کشور مستعمره – نیمه فئودالی در چنگال خونین امپریالیزم اشغال‌گر امریکا قرار دارد و از سوی دیگر سرمایه داری بوروکرات به وحشیانه ترین وجهی کارگران را مورد استثمار مضاعف قرار می‌دهد.

متاسفانه که طبقه کارگر افغانستان حتی از تشکل اتحادیه مستقل صنفی برخوردار نیست. تمامی اتحادیه‌های صنفی و به خصوص اتحادیۀ صنفی کارگران تحت رهبری دولت قرار دارد. این وضعیت اسفبار از زمان کودتای ننگین هفت ثور 1357 خورشیدی بر اتحادیه‌های صنفی مستولی گردید. “حزب دموکراتیک خلق افغانستان” ـ این مزدوران پر و پا قرص روسی ـ اعم از “خلق” و پرچم در اولین گام تلاش ورزیدند تا تمام اتحادیه‌های صنفی را تحت کنترول خود در آورند و از مبارزات مستقل سیاسی کارگران و بقیه اصناف جلوگیری به عمل آورند. بعد از این‌که مجاهدین به قدرت سیاسی تکیه زدند، رهبری اتحادیه‌های صنفی به همان شکل در دست دولت مجاهدین باقی ماند. از آن زمان تا کنون رهبری اتحادیه‌های صنفی حسب میل طبقه حاکمۀ افغانستان تعیین می‌گردد و مبارزات صنفی حالت اتحادیه های صنفی مستقل را کاملاً از دست داده است.

بعد از اشغال افغانستان توسط امپریالیست‌ها به رهبری امپریالیزم اشغال‌گر امریکا نه تنها در وضعیت طبقۀ کارگر افغانستان تغییرات مثبتی صورت نگرفت، بل‌که وضعیت شان نسبت به گذشته هم بدتر گردید. البته باید یاد آور گردید که این تجاوز و اشغال‌گری ضربۀ هولناکی بر زیر بنای اقتصادی افغانستان زد و معیشت زندگی کارگران و بقیه زحمت‌کشان و لایه های گوناگون خرده بورژوازی را مورد تهدید قرار داد. این وضعیت باعث گردید تا فقر و فاقه به صورت عموم گسترش یابد. حتی در زمان رژیم پوشالی غنی، اشغال‌گران و رژیم پوشالی بارها اعتراف نمودند که نود درصد مردم افغانستان زیر خط فقر به سر می‌برند. اشغال کشور زمینه ساز آن شد که روز به روز صف بی‌کاران طولانی و طولانی‌تر گردد. از این وضعیت فئودالان و سرمایه داران بوروکرات منفعتی هنگفتی به جیب زدند. از یک طرف ساعت کار را از هشت ساعت به 12 ساعت بالا بردند و از سوی دیگر مزد کارگران روز به روز تقلیل یافت.

امروز در شهرک های صنعتی کارگران در بدل مزد ماهانۀ شش الی ده هزار افغانی، روزانه 12 ساعت مصروف کارند ـ ناگفته نباید گذاشت که نود در صد کارگران مزد شش هزار افغانی در ماه دریافت می‌نمایند ـ و هیچ اعتراضی هم علیه کارفرمایان ندارند، زیرا در صورت کوچک‌ترین اعتراض از کار اخراج می‌گردند و جای شان به زودی پر می‌گردد. با این حال هیچ قانونی وجود ندارد که از منافع کارگران حمایت نماید و کارگران اصلاً از بیمه اجتماعی بر خوردار نیستند.

وضعیت نا به هنجار اقتصاد جاری در افغانستان سبب گردید که تعداد زیادی از هم وطنان ما جبراً افغانستان را ترک نمایند و برای دریافت لقمه نانی به کشورهای هم‌سایه (ایران و پاکستان) و کشورهای عربی و حتی کشورهای غربی، روسیه و…. مهاجرت نمایند.

بر هیچ کس پوشیده نیست که امروز رژیم استبدادی طالبان در افغانستان تسلط دارد و “جامعه جهانی” و در راس آن امپریالیزم امریکا از رژیم استبدادی و زن ستیز امارت اسلامی افغانستان در سرکوب مبارزات توده‌ها و به خصوص مبارزات زنان حمایت به عمل می‌آورند.

این رژیم استبدادی نه تنها همان سبک ستم و استثمار رژیم پوشالی گذشته را ادامه می‌دهد و کارگران را به شکل مضاعف استثمار می‌نماید، بل‌که راه‌های گوناگونی برای غارت و چپاول مردم جستجو نموده است. امروز کمر توده‌های زحمت‌کش افغانستان زیر بار مالیات سنگین خم شده است. از بالا بردن نرخ مالیات در کمرگات گرفته تا مالیات خانه، دکان … و از شعبات ترافیک و پاسپورت گرفته تا مستوفیت و شاروالی همه به فکر بالا بردن در آمد سالانۀ شان هستند. این عمل‌کرد امارت اسلامی افغانستان باعث گردیده که نرخ مواد روز به روز قوس صعودی خود را ‌به پیماید. از این وضعیت فقط سرمایه داران نفع می‌برند و تمام بار روی شانه‌های توده‌های زحمت‌کش افتاده است.

وظایف نیروهای انقلابی در افغانستان مستعمره ـ نیمه فئودالی عبارت است از:

1 ـ ماهیت سیاسی طالبان را به عنوان یک نیروی دست‌نشاندۀ امپریالیزم اشغال‌گر امریکا و بازی‌های پشت پردۀ شان را افشاء سازند.

2 ـ مبارزات نیروهای انقلابی کشور باید علیه تبعیض جنسیتی، ستم مضاعف قرون وسطایی طالبان علیه زنان و میلیت‌های تحت ستم افغانستان و تجاوزات جنسی به شدت ادامه یابد و این مبارزه طوری برنامه ریزی شود که مبارزات زنان در عین استقلالیت خویش، با جنبش انقلابی طبقه کارگر پیوند تنگاتنگ پیدا نماید.

3 ـ نیروهای انقلابی کشور باید ماهیت جنگ امپریالیستی در اوکراین را فاش ساخته و به صورت مشخص بیان نمایند که خواهان رشد جنبش انقلابی و تبدیل جنگ امپریالیستی به جنگ داخلی در هر دو کشور اند. و به همین ترتیب علیه جنگ دولت صیهونیستی اسرائیل و امپریالیست‌های غربی علیه خلق فلسطین در نوار غزه به صورت مشخص موضع‌گیری نمایند و ددمنشی و نسل کشی صیهونیست‌ها را محکوم نمایند. این بدان معنا نیست که نیروهای انقلابی علیه دولت خود گردان محمود عباس در فلسطین و نیروهای ارتجاعی حماس موضع‌گیری نکنند، بل‌که در ضمن موضع‌گیری باید ماهیت ارتجاعی و وابستگی شان را به کشورهای امپریالیستی و دولت‌های ارتجاعی منطقه به طور مشخص فاش سازند.

توده‌های زحمت‌کش افغانستان اعم از زنان و مردان باید درک کنند هیچ راه بیرون رفت از زیر بار ستم استبداد طالبانی مگر بسیج همگانی توده‌های ستم‌دیده تحت رهبری پیش آهنگ پرولتاریا و سرنگونی قهری امارت اسلامی، وجود ندارد.

گرامی باد اول می روز جهانی کارگر

مرگ بر امپریالیزم‌

مرگ بر امارت اسلامی افغانستان

نابود باد جنگ‌های امپریالیستی

خشم زنان را به مثابه نیروی قدرت‌مندی در امر انقلاب رها کنید

کمیته اتحاد و انسجام نیروهای انقلابی افغانستان

یازدهم ثور 1403 خورشید

اول می 2024 میلادی

www.afghanistanrmy.org

www.youtube.com//@cuarf

Emails:

cucarf@afghanistanrmy.org || Strugglecommittee4@gmail.com